Nowa wystawa stała “Miasto. O Jarosławskim Złotym Wieku”

Czytaj więcej o: Nowa wystawa stała “Miasto. O Jarosławskim Złotym Wieku”

Od soboty, 14 grudnia 2024 roku, w Muzeum w Jarosławiu Kamienica Orsettich można oglądać nową wystawę stałą zatytułowaną „Miasto. O jarosławskim Złotym Wieku”. „Ekspozycja odkrywa na nowo okres największej świetności Jarosławia w XVI i XVII wieku, kiedy na odbywające się tu coroczne jarmarki przybywali kupcy z całej Europy oraz krajów Orientu” – mówi kurator wystawy Adriana Pobuta z jarosławskiego muzeum.

Czytaj więcej “Nowa wystawa stała “Miasto. O Jarosławskim Złotym Wieku””

“Miasto. O Jarosławskim Złotym Wieku” – nowa wystawa stała

14 grudnia 2024 roku Muzeum w Jarosławiu Kamienica Orsettich otwiera nową wystawę stałą! Ekspozycja, zatytułowana “Miasto. O jarosławskim Złotym Wieku”, będzie opowiadać o okresie największej świetności Jarosławia w XVI i XVII w., kiedy na odbywające się tu coroczne jarmarki przybywali kupcy z całej Europy oraz krajów Orientu. Otwarcie wystawy będzie symboliczną inauguracją przypadającego w 2025 roku jubileuszu 100-lecia działalności Muzeum. Kuratorem wystawy jest kustosz Adriana Pobuta. Więcej informacji wkrótce!

Wielka Izba

Czytaj więcej o: Wielka Izba

Wielka Izba, zwana również izbą na zadzi z racji swojego umieszczenia na tyłach budynku, to pomieszczenie, w którym eksponowane są przedmioty głównie XVI- i XVII-wieczne, podkreślające jego funkcję, jako izby reprezentacyjnej, do której zapraszano gości, negocjowano warunki umów kupieckich i podpisywano kontrakty. W Wielkiej Izbie zachowała się do dziś oryginalna posadzka z olstrychu, belkowy strop oraz fragmenty imponującej polichromii, która pierwotnie pokrywała ściany całego pomieszczenia. Odrzwia zdobi orientalny portal.

Czytaj więcej “Wielka Izba”

Malarstwo w Jarosławiu w II Rzeczypospolitej

Czytaj więcej o: Malarstwo w Jarosławiu w II Rzeczypospolitej

W Jarosławiu tworzyli wtedy Stefania i Józef Kaniakowie, Stanisław Kopystyński i Marian Sołowij oraz okazjonalnie inni malarze. Tu rozpoczął swoją artystyczną drogę Zygmunt Milli, związany później z Krakowem. Byli to artyści wykształceni w specjalistycznych szkołach i na akademiach sztuki. Tworzyli oni w nurcie postimpresjonistycznego koloryzmu. Na co dzień pracowali jako nauczyciele rysunku w miejscowych szkołach średnich. Inną, ale typową dla ówczesnych kobiet drogę wybrała Kaniakowa, która nie podjęła pracy zawodowej i Milli, zajmujący się na dużą skalę konserwacją malarstwa ściennego.

Czytaj więcej “Malarstwo w Jarosławiu w II Rzeczypospolitej”

Salonik eklektyczny

Czytaj więcej o: Salonik eklektyczny

Salonik eklektyczny to wnętrze z końca XIX w., symbolizujące w muzealnej ekspozycji czas ścisłych kontaktów Jarosławia z Wiedniem i wielkiego wpływu stolicy Austro-Węgier na kierunki i trendy rozwojowe Jarosławia. Wyposażenie tego pokoju charakteryzuje niejako elitę miejską, która wzorowała się i aspirowała do wiedeńskiego stylu życia, otaczając się meblami, dziełami sztuki i bibelotami o wiedeńskiej proweniencji.

Czytaj więcej “Salonik eklektyczny”

Jadalnia

Czytaj więcej o: Jadalnia

W centralnej części XIX-wiecznej jadalni stoi stół z krzesłami, gotowy do przyjęcia gości, zastawiony porcelanowym, ręcznie malowanym serwisem kawowym. Wyposażenie tego pomieszczenia stanowi ponadto masywny kredens, szafka – pomocnik i konsola z lustrem – wszystkie zdobione spiralnie skręcanymi kolumnami oraz płaskorzeźbionymi motywami roślinnymi i zwierzęcymi. Stanął tu także fortepian, na którym rozłożono nuty. Wszechobecne instrumenty muzyczne umożliwiały spędzanie czasu przy wspólnym muzykowaniu, które umilało popołudnia.

Czytaj więcej “Jadalnia”

Salon biedermeierowski

Czytaj więcej o: Salon biedermeierowski

Biedermeier to styl, odnoszący się przede wszystkim do rzemiosła artystycznego, który zapanował w krajach niemieckojęzycznych w latach 1815-1848. We wnętrzach urządzonych w tym stylu wygoda użytkowania i praktyczne funkcje mebli zwyciężyły ideę reprezentacyjności, która królowała we wcześniejszych epokach. Jest to okres względnego spokoju, w którym hołdowano wartościom rodzinnym i stabilizacji życiowej, a czas najchętniej spędzano w domowym zaciszu, tworząc rodzaj idylli, gdzie ład, komfort i spokój odgrywały pierwszoplanowe role.

Czytaj więcej “Salon biedermeierowski”

Pokój panieński

Czytaj więcej o: Pokój panieński

Pokój panieński to wnętrze, które przywołuje intymną atmosferę kobiecego buduaru. Młoda dziewczyna posiadała zazwyczaj własny, stosownie urządzony pokoik (w przeciwieństwie do chłopców, którzy mieszkali razem w jednym pomieszczeniu w domu rodziców do czasu własnego ożenku). Pokój wypełniony został w całości meblami, sprzętami i dziewczęcymi bibelotami. W centralnej jego części stoi harmonium, by nastoletnia panna mogła ćwiczyć grę na instrumencie, a obok niego pięknie intarsjowany nutnik, czyli segregator służący do przechowywania zapisów nutowych.

Czytaj więcej “Pokój panieński”

Sień górna

Czytaj więcej o: Sień górna

Sień nie tylko łączyła poszczególne pomieszczenia mieszkalne, pełniąc funkcję komunikacyjną. Była również pomieszczeniem reprezentacyjnym – dbano o jej wystrój, ponieważ często goście wchodzili tylko do sieni, nie będąc zapraszanymi do pokoi prywatnych. Sień górna kamienicy Orsettich posiada dwa poziomy – górny, umieszczony bezpośrednio nad podcieniami i dolny.

Czytaj więcej “Sień górna”