Mały pokój w paski został zaaranżowany jako wnętrze mieszczańskie z końca XIX i początku XX w. W pomieszczeniu tym stanął komplet wiedeńskich mebli secesyjnych, tapicerowanych niebiesko-szarą wełną. Na stole rozstawiono komplet szklanek w osłonkach, cukiernicę i serwetnik. Swoje miejsce znalazły tam również pamiętniki i notesy z początku XX wieku. Podziwiać w nich można nie tylko wierszowane wpisy, ale także odręczne rysunki, wykonywane „na pamiątkę”.
Pałac Dzieduszyckich w Zarzeczu powstał w latach 1807–1812 z inicjatywy Magdaleny z Dzieduszyckich Morskiej i jej męża Ignacego Morskiego według projektu Christiana Piotra Aignera, znakomitego polskiego architekta doby klasycyzmu, twórcy m. in. Świątyni Sybilli i Domu Gotyckiego w Puławach, odpowiedzialnego za przebudowę dawnego Pałacu Namiestnikowskiego w Warszawie (dzisiejszego pałacu prezydenckiego).
W zbiorach Muzeum w Jarosławiu Kamienica Orsettich przechowywana jest kolekcja 29 wieńców pogrzebowych związanych z rodem Czartoryskich. Pochodzą one z krypty książąt Czartoryskich znajdującej się w kościele parafialnym pw. Wniebowzięcia NMP w Sieniawie.
Wystawa powstała w ramach projektu Kultura Interwencje 2018. EtnoPolska współfinansowanego przez Narodowe Centrum Kultury. Jest jednym z elementów cyklu wydarzeń, które miały na celu przybliżyć społeczeństwu postać Franciszka Hubacza – fotografa, artysty, rolnika, drwala.
W osiemdziesiątą rocznicę zakończenia kampanii wrześniowej w Muzeum w Jarosławiu Kamienica Orsettich zaprezentowaliśmy wystawę „1939. Dwie okupacje”. Zaprosiliśmy zwiedzających do podróży w czasie, którą rozpoczynamy od okresu międzywojennego. Na wstępie trafiamy do klasy szkolnej sprzed września 1939 roku, w której wszystko jest przygotowane do rozpoczęcia nowego roku szkolnego. Dalej przechodzimy do mieszkania w którym na stolikach leży Tygodnik Jarosławski z 27 sierpnia 1939, a ściany wypełnione są fotografiami z lata 1939 roku. Całość pozwala zapoznać się z myślami jakie dominowały wówczas wśród naszych przodków.
Wystawa plenerowa powstała jesienią 2018 roku, miała za zadanie promować książkę “Jarosławskie drogi do niepodległej”. Podobnie jak wspomniana publikacja opowiada o ostatnich latach Jarosławia i powiatu jarosławskiego pod panowaniem Habsburgów, o aspiracjach wolnościowych społeczeństwa, patriotycznej postawie młodzieży, o Wielkiej Wojnie, która przyniosła nam Niepodległość okupioną ogromem ofiar i strat. Ilustracje wykorzystane zarówno na wystawie jak i w publikacji pochodzą z kolekcji Muzeum w Jarosławiu Kamienica Orsettich oraz ze zbiorów osób prywatnych, które odpowiedziały na nasz apel i ofiarowały bezcenne, rodzinne pamiątki.
Pomnik szesnastowiecznej architektury rezydencjonalnej ziemi przemyskiej.
Lamus, dawny dwór obronny, w Hawłowicach Górnych jest jednym z najcenniejszych zabytków architektury rezydencjonalnej ziemi przemyskiej. Powstał zapewne w 2 połowie XV wieku z inicjatywy ówczesnego właściciela tej wsi podstolego przemyskiego Aleksandra Próchnickiego herbu Korczak, jako prosta wieża mieszkalna, o co najmniej dwóch kondygnacjach nadziemnych.
Muzeum Dzieduszyckich w Zarzeczu, mieszczące się na piętrze zarzeckiego pałacu, zostało utworzone w 2008 roku. Jest oddziałem zamiejscowym Muzeum w Jarosławiu Kamienica Orsettich i niejako uzupełnia jarosławską wystawę stałą, która poprzez artefakty prezentuje historię miasta i mieszczan. Ekspozycja prezentowana w zarzeckiej rezydencji ma dwojaki wymiar – poprzez wyjątkowe miejsce opowiada o konkretnej rodzinie i kilku niezwykle ważnych jej przedstawicielach, na czele z inicjatorką budowy pałacu Magdaleną z Dzieduszyckich Morską, czy Włodzimierzem Dzieduszyckim, twórcą Muzeum Przyrodniczego we Lwowie, natomiast poprzez losy samej rodziny szerzej prezentuje cząstkę historii Polski pod zaborami, ziemiaństwa, jako warstwy społecznej – Polaków pozbawionych własnego państwa, którzy stając w obliczu narodowej tragedii i mając pełną tego świadomość, pomimo to starali się żyć i pracować dla ojczyzny i stawali się społecznikami i filantropami, pracowali u podstaw, starali się polepszać położenie ekonomiczne włościan, wspierali w różny sposób zrywy niepodległościowe, organizowali życie kulturalne, prowadząc salony literackie, dbając, by całkowicie ono nie wygasło, zbierali i z wielkim pietyzmem przechowywali pamiątki po dawnych czasach, tworząc kolekcje, które stawały się następnie zalążkami zbiorów pierwszych polskich muzeów.
Wysyłanie pocztowych kartek z życzeniami staje się dziś niemodne i niepraktyczne. O wiele mniej czasu zajmuje wysłanie sms-a lub udostępnienie życzeń na facebookowym koncie. Mimo to są wśród nas takie osoby, które z sentymentem wracają do pocztówek sprzed lat, przechowywanych w pamiątkowych albumach, otrzymanych od kogoś bliskiego.
Moda to charakterystyczny dla danej epoki styl komunikacyjny, w którego tworzeniu wszyscy biorą udział, a głównym jej zadaniem jest jak najładniejsze pokazanie człowieka. Zmienność i rozmaitość mody, wrażliwość na nią, świadczą nie tylko o kulturze społeczeństwa, ale również o aktualnej polityce. Ubiór odzwierciedla zachodzące zmiany społeczne i może stać się manifestacją poglądów politycznych. Ogromny wpływ na sposób ubierania się miała na przykład rewolucja francuska (1789–1799). Noszenie wówczas eleganckiego ubioru, niezgodnego z narzuconymi rewolucyjnymi poglądami, często było wręcz niebezpieczne.
