Duży pokój w paski, nazwany tak od charakterystycznej, XVII-wiecznej polichromii, zdobiącej jego ściany, wyposażony został m.in. w komplet mebli z początku XIX w. oraz dwa empirowe stoliki. Nad tą częścią pomieszczenia zawisł również XIX-wieczny, niezwykle oryginalny świecznik z zegarem. We wnętrzu ustawiono zegary, lichtarze i kwiaty w ceramicznych osłonkach. Piękna żardinierka, wypełniona kwiatami, zdobi stół. We wnęce ściennej uwagę przykuwa dekoracyjny trójnóg. Szafka kątowa wypełniona jest przedmiotami ze szkła, srebra oraz porcelany – m.in. miśnieńskiej.
Uwagę tutaj przykuwają kałamarz i piasecznica w unikatowej formie figurek Chińczyka i Chinki, piękne, ręcznie malowane filiżanki, zdobione kieliszki oraz miniatury portretowe (z XVII i XVIII w.) w formie medalionów, które noszono na szyi jako drogą sercu pamiątkę z wizerunkiem bliskiej osoby. Nad całością tego przytulnego saloniku góruje sporych rozmiarów portret Franciszki Horochowej, namalowany przez Józefa Pitschmana w 1802 r.
Po drugiej stronie pomieszczenia stanęła masywna kanapa w paski, nad którą zawisło lustro. Na ustawionym naprzeciw niej sekretarzyku wyeksponowano dziewiętnastowieczne przybory do pisania – wśród nich kałamarz, suszkę i nóż do papieru – oraz zegar ze świecznikiem i dwie miniatury. We wnęce nad biurkiem umieszczono zegar kominkowy. Na parapecie stanęła przenośna toaletka, w której oprócz lusterka, znaleźć można mnóstwo przegródek i schowków na drobiazgi, służące do poprawiania urody. W serwantce obejrzeć można ciekawe przykłady biedermeierowskiego szkła – m.in. szklankę z miniaturą, karafinki z kolorowego szkła, ręcznie malowane talerze oraz przedmioty wykonane ze szkła warstwowego. Wyeksponowano tutaj także przykłady pięknych sztućców z misternie zdobionymi rękojeściami. Aranżację dopełniają wiszące na ścianach różnorodne obrazy, a wśród nich zachwycająca, siedemnastowieczna Madonna w otoku kwiatów, Św. Hieronim – twórca Wulgaty – autorstwa Władysława Majeranowskiego, Alegoria Nadziei oraz ikona, malowana na desce, z przedstawieniem Komunii Św. W pomieszczeniu tym warto przyjrzeć się polichromii – wspomnianym już, XVII-wiecznym paskom oraz motywom umieszczonym wokół okien, a także fragmentom XVIII-wiecznych malowideł, odkrytym przy wejściu do pokoju.
