Ikony ze zbiorów Muzeum w Jarosławiu Kamienica Orsettich

Powiększ obraz

Prezentowane na wystawie ikony można podzielić na dwie grupy. Pierwszą stanowią dzieła powstałe na terenie Polski południowo – wschodniej. Pierwotnie znajdowały się one w cerkwiach w Jarosławiu, Pełkiniach, Tuczempach, Dusowcach, Radymnie, Leżachowie, Kniaziach i Teniatyskach, jednak cerkwie te – w większości – nie zachowały się do dnia dzisiejszego. Cały eksponowany zespół powstał w okresie od XVII do pocz. XX w.

Do najstarszych należą ikony przedstawiającego św. Onufrego (XVII w.) i Trójcę Św. starotestamentową (XVII w.). Pierwsza pochodzi z cerkwi w Radymnie p.w. Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny, a druga z cerkwi w Leżachowie p.w. św. Nykyty. Do rzadkich związanych z cerkwiami eksponatów należy Boży Grób. Ten, eksponowany na wystawie, pochodzi z 1717 roku i był ufundowany do cerkwi w Tuczempach p.w. Zmartwychwstania Chrystusa Pana. Do drugiej grupy należą ikony powstałe na terenie dawnej Rosji głównie w XIX w., choć jest też kilka z XVIII w. Należą do nich ikony ze scenami z życia Marii i Jezusa. Ikony tej drugiej grupy zarówno pod względem stylistycznym jak i ikonograficznych różnią się nieco od tych powstałych w warsztatach Polski południowo – wschodniej. Do Muzeum zostały przekazane przez Urząd Celny w Przemyślu I Urząd Skarbowy w Jarosławiu.